జయహో... భారతామాతా... క్రికెట్ వరల్డ్ కప్ తో బాటూ..శాంతినీ తీసుకొచ్చావు...
ఎన్నో సంవత్సరాలుగా ఎదురు చూస్తున్న వరల్డ్ కప్ గెలవడంతో బాటూ శాంతి నీ ప్రసాదించిందీ వరల్డ్ కప్.ముఖ్యం గా సెమి ఫైనల్ సందర్బం గ పాకిస్తాన్ ప్రధాని తో పాటు పలువురు క్రికెట్ అభిమానులు రావడం ..మనం స్నేహం గా ఆతిధ్యం ఇవ్వడం జరిగింది .ఎప్పుడు పాక్ తో క్రికెట్ జరిగిన ఆ దేశం లోనే చాలామంది కసి తో భారత్ ను శత్రువుగా చూసే వారు .విద్వంసం సృష్టించేవారు .మన చేతి లో ఓడి వెళ్ళిన తమ దేశ ఆటగాళ్లను చాల దారుణం గా అవహేళన చేసే వారు .కాని నేడు వారిలో మార్పు కనిపిస్తోంది .ఆట ను స్పిరిట్ గా తీసుకోవడమే కాదు ...భారత్ ను కూడా గౌరవిస్తునారు .క్రికెట్ పేరు తో నైన పాక్ తో మంచి సంభందాలు ఏర్పడితే భూలక స్వర్గం కాశ్మీర్ లాంటి చోట్ల అనవసర బయాలు ఉండవు .ఆలాగే శ్రీలంక లో కూడా క్రికెట్ శాంతి ని చేకూర్చుతుందని ఆశిద్దాం.
ఇక వివరాలు చూద్దాము...
బహుశా భారతదేశంలో 121 కోట్లమందికే కాదు, ప్రపంచవ్యాప్తంగా వేర్వేరు ప్రాంతాల్లో ఉన్న భారతీయ సంతతికి కూడా ఇది ఓ ఆనందభరిత క్షణం. దాదాపు 28 ఏళ్ళ తరువాత దేశ ప్రజల కల, దాదాపు 21 ఏళ్ళుగా సచిన్ టెండూల్కర్ స్వప్నం నిజమైన క్షణం. విశ్వవిజేతగా భారత క్రికెట్ జట్టు నిలిచిన క్షణం. 2011 ఐ.సి.సి. వరల్డ్ క్రికెట్ కప్ ను మన జట్టు గెలుచుకున్న గర్వకారణమైన క్షణం. 1983 వరల్డ్ కప్ చూసాను.. , ఆ తరువాత బెన్సన్ అండ్ హెడ్జెస్ కప్, షార్జా కప్, ఆసియా కప్ ల మీదుగా భారత క్రికెట్ ను ఆసక్తిగా చూస్తూ వస్తున్న నాకు ఇవాళ ఓ ఉద్విగ్నపరిస్థితి. అయితే, కలసికట్టుగా కష్టపడితే ఎంతటి క్లిష్ట పరిస్థితుల నుంచి అయినా ఎలా బయటపడవచ్చో ఇవాళ మన జట్టు మరోసారి నిరూపించింది.
అన్ని మాచ్ లూ చూసిన నేను ఈ ఫైనల్ మాచ్ సమయంలో.. సికిందరాబాదు వెల్తూ ట్రయిన్ లో ఉన్నా.. నా టెన్షన్ చెప్పొద్దూ.. ఎవరికన్నా సెల్ లో కాల్ వస్టే చాలు.. స్కోరెంత అని అడగడం మామూలు అయిపొయింది. మా వాళ్ళ ద్వరా ఎస్.ఎం.ఎస్ ల ద్వరా ప్రతి ఐదు నిముషాలకూ పరిస్తితి సమీక్షించుకుంటూ ఉన్నా.. చూసే వళ్ళకు నాలో నేను మాట్లాడుకొవడం.. పిచ్చి వాడిని అనికూడా అనుకొని ఉండవచ్చు. ఇంటికొచ్చి చివరి సీన్లూ హైలైట్సూ చూస్టే కానీ ప్రాణం కుదుటపడలేదు సుమీ..
ఈ మ్యాచ్ లనుచూస్తున్నప్పుడు దేశంలోని కొన్ని కోట్ల మంది భారతీయ క్రీడాభిమానుల లాగానే నేను కూడా మునుపెన్నడూ లేనంత ఉద్విగ్నతకు గురయ్యాను. చివరకు మనం గెలిచాం. భారత జట్టు సమష్టి కృషే కాదు, ధోనీ కెప్టెన్సీయే కాదు, నా లాంటి కోట్లాది అభిమానులు పాటించిన ఇలాంటి సెంటిమెంట్లు కూడా ఇవాళ మన జట్టు గెలవడానికి కారణం. ఈ మాటను చాలా మంది కొట్టిపారేయవచ్చు. కానీ, అంతకంతమందికి నా లాంటి సెంటిమెంట్లు ఉంటాయనీ, వాటిని పాటించడం వల్లే మనం కప్పు గెలిచామని వారు ఏకీభవిస్తారనీ అనడంలో నాకు సందేహం లేదు. ఇది పిచ్చి వాదనే కావచ్చు, తర్కానికి నిలవకపోవచ్చు. కానీ, నమ్మకాన్ని మించినది లేదు కదా.
శ్రీలంక బ్యాటింగ్ ముగిసి, 275 పరుగుల విజయ లక్ష్యం నిర్దేశించిన విషయం ఫోన్లో తెలిసి చాల భయపడ్డాను. ఇక మన పని గోవిందా అని కూడా అనుకున్నా. కానీ ఎక్కడో.. తెలీని ఆశ.. మినుకు మినుకు మంటూ...తరువాత, మన వాళ్ళు బ్యాటింగ్ కు దిగే లోపల ఓ మిత్రుడు నాకు ఫోన్ చేశాడు. "మళ్లీ ఈ రోజు ఈ 275 పరుగుల లక్ష్యం ఛేదించి, గెలుస్తారని కల కనకు. అన్ని సార్లూ అద్భుతాలు జరగవు" అన్నాడు. అసలే శ్రీలంక ఆఖరి 5 ఓవర్ల పవర్ ప్లేలో చేసిన బ్యాటింగ్ దాడి మిత్రుల ద్వారా విని ఉన్న నేను.., బిత్తరపోయి ఉన్న నాకు ఏం మాట్లాడాలో తెలియలేదు. రెట్టించి అతను అడిగేసరికి, ఏమనాలో తెలియక - ఏమో గుర్రం ఎగరావచ్చు - అని అపనమ్మకం నిండిన స్వరంతో నమ్మకాన్ని ధ్వనించా. ఆఖరికి నేను అన్నట్లే జరిగింది. సెహ్వాగ్, సచిన్లు బ్యాటింగ్లో విఫలమైనా, గంభీర్, ధోనీల సమయోచిత బ్యాటింగ్తో చివరకు మన జట్టు గెలిచింది. అవును. గుర్రం ఎగిరింది.
కప్పు గెలవగానే నేను వేరే వేరే ఊళ్ళల్లో ఉన్న అందరితో ఎస్టీడీలు చేసి మరీ ఆనందం పంచుకున్నా. టీవీ వాల్యూమ్ గట్టిగా పెట్టి, డ్యాన్సులు చేశా. ప్రపంచంలోని శతాధిక భారతీయులతో నేనూ గొంతు కలిపా. ఈ ప్రపంచ కప్ తో భారతదేశంలోని సమస్యలేవీ తీరకపోవచ్చు. మన జీవితం ఒక్క కప్పుతో మారకపోవచ్చు. కానీ, జాతి మొత్తం జయహో అనే క్షణాలు చాలా కొద్దిగా వస్తాయి. రకరకాల విభేదాలు, అంతరాలు, కుమ్ములాటలతో కుంగిపోతున్న నవ భారతావనికి ఇప్పుడు సరికొత్త స్ఫూర్తిప్రదాతలు దొరికారు. క్రీడల్లోనే కాదు, జీవితంలోనూ ఇవాళ మనకు ఇలాంటి స్ఫూర్తిదాతలు, గర్వకారకులు ఎంతైనా అవసరం. అందుకే, ఈ మన విజయం జీవిత కాలంలో ఓ చిరస్మరణీయ జ్ఞాపకం. భారత జట్టుకే కాదు, మనం గెలవాలనీ, గెలుస్తామనీ నమ్మిన ప్రతి ఒక్కరికీ అభినందనలు.
"మెట్టసీమ-జగ్గంపేట" మరియూ.."ఇష్టపది" .వారికి ధన్యవాదాలతో..
(బ్లాగు మిత్రులందరికీ ఖర నామ సంవత్సర ఉగాది శుభాకాంక్షలు. సర్వేజనా : సుఖినో భవన్తు... సమస్త సన్మంగళాని భవన్తు).
0 comments:
Post a Comment